غدیر در قرآن

«یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ بَلِّغْ ما أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ وَ إِنْ لَمْ تَفْعَلْ فَما بَلَّغْتَ رِسالَتَهُ وَ اللَّهُ یَعْصِمُکَ مِنَ النَّاسِ إِنَّ اللَّهَ لا یَهْدِی الْقَوْمَ الْکافِرین‏» مائدة/67 ای پیامبر! آنچه را از طرف پرودگارت به تو نازل شده، به مردم ابلاغ کن، و اگر انجام ندهی، رسالت او را به انجام نرسانده‌ای و خدا تو را از مردم حفظ می‌کند. خداوند مردمان کافر را هدایت نمی‌کند  .

این آیه نکاتی دارد :

1. عبارت (یَا أَیُّهَا الرَّسُولُ) که در قرآن دو بار بیشتر نیامده، بیانگر آن است که آنچه پیامبر وظیفه دارد آن را به گوش مردم برساند امر مهمی است که مربوط به رسالت اوست و او چون رسول است باید آن را اعلام کند.

2. کلمه (بَلِّغ) یعنی با جدیّت و اهتمام تمام آن را ابلاغ کن و به گوش مردم برسان تا کسی بعداً نگوید این مطلب به ما نرسید.

3. (مَا أُنْزِلَ إِلَیْکَ مِنْ رَبِّکَ) یعنی مردم بدانند آنچه پیامبر می‌گوید از جانب خودش نیست، از طرف خداست، خدایی که صاحب اختیار همه است ادامه مطلب...

سانسور در صحیحین چرا؟؟لطفا جواب

عن عائشة رضی الله عنها قالت قال لی رسول الله صلى الله علیه وسلم انى لأعلم إذا کنت عنى راضیة وإذا کنت على غضبى قالت فقلت من أین تعرف ذلک فقال اما إذا کنت عنى راضیة فإنک تقولین لا ورب محمد وإذا کنت غضبى قلت لا ورب إبراهیم قالت قلت أجل والله یا رسول الله ما أهجر الا اسمک.رسول خدا به عایشه ‌گفت: من ناراحتى تو را از رضایتت تشخیص مى‌دهم، عایشه گفت: چگونه؟ رسول خدا فرمود: وقتى راضى هستى مى‌گویی: ادامه مطلب...

فرار خلیفه دوم ا جنگ حنین

در روز جنگ حنین لشکر اسلام - که دوازده هزار سرباز داشت - شکست خورد. در میان کسانى که فرار کردند و پشت به جنگ نمودند به گفته بخارى ونقل ابن کثیر عمر بن خطاب بود. ادامه مطلب...

درد از نظر عمر برای پیامبر(ص) و ابوبکر

چرا هنگامی که پیامبر صلی الله علیه و آله و سلم در بستر بیماری فرمودند : « دوات و قلم بیاورید تا چیزی برایتان بنویسم که هرگز گمراه نشوید »

عمر گفت :« درد بر او غلبه کرده و کتاب خدا ما را بس است »؛ ولی هنگامی که ابوبکر خواست وصیت بنویسد نگفت درد بر او غلبه کرده کتاب خدا ما را بس است ؟

پی نوشت: 1:- عمر گفت : ان النبی صلی الله علیه و آله و سلم غلبه الوجع و عندنا کتاب الله حسبنا

صحیح بخاری کتاب العلم باب کتابه علم ج 1/120  سنن الترمذی ، ج 5 ، ص 328 – 329،ح 3876/سنن الدارمی ، ج 2 ، ص 431 – 432/ المستدرک ، ج 3 ، ص 109 – 110و ص 148،/ مسند احمد ، ج 3 ، ص 14، 17، 26و 59، ج 5 ، ص 181 – 182، 189 – 190/ مجمع الزوائد، ج 9 ، ص 163/ المعجم الأوسط ، ج 4 ، ص 33 – 34/ المعجم الکبیر ،ج 5 ، ص 154، ح4923 ص 166/ تاریخ مدینة دمشق ، ج 41 ، ص 19، ج 69 ، ص 240 – 241،

یک شبهه ای را که وهابیان و گاها اهل سنت در ایران خیلی با خوشحالی شعار می دهند اینه که حضرت علی علیه السلام والصلاه با عمر را بطه خیلی دو ستانهداشتند و از ا این رابطه ساختگی نتیجه میگیرند ادامه مطلب...

نظر قرآن در تعیین خلیفه چیست؟؟

برخی که معتقدند حضرت محمد(صلی الله علیه و آله) کسی را به عنوان خلیف? بعد از خود معرفی و نصب نکرد و این امر مهم را بر عهد? مردم گذاشت.

آیا کسانی که بر این باورند تا به حال به قرآن مراجعه کرده اند؟؟ ادامه مطلب...

آیا عمر شیوه به خلافت رسیدن ابوبکر را قبول داشت؟؟

بله عمر هکم این شیوه به حکومنت رسیدن را قبول نداشت

واینگونه به خلافت رسیدن را ممنوع کرد بخاری به نقل از خلیفه دوم می نویسد

: إِنَّمَا کَانَتْ بَیْعَةُ أَبِى بَکْرٍ فَلْتَةً وَتَمَّتْ أَلاَ وَإِنَّهَا قَدْ کَانَتْ کَذَلِکَ وَلَکِنَّ اللَّهَ وَقَى شَرَّهَا ، وَلَیْسَ مِنْکُمْ مَنْ تُقْطَعُ الأَعْنَاقُ إِلَیْهِ مِثْلُ أَبِى

بَکْرٍ ، مَنْ بَایَعَ رَجُلاً عَنْ غَیْرِ مَشُورَةٍ مِنَ الْمُسْلِمِینَ فَلاَ یُبَایَعُ هُوَ وَلاَ الَّذِى بَایَعَهُ تَغِرَّةً أَنْ یُقْتَلاَ(صحیح البخارى کتاب

المحاربین من اهل الکفر والرده. باب رجم الحبلی من الزنا اذا احصنت)

مضمون روایت اینست :بیعت ابی بکر امری ناگهانی وبدون مشورت بود که خدا شرش را نگه داشت.

پس از این اگر کسی بدون مشورت با مسلمین با کسی بیعت کند بیعتش باطل است

وبیعت کننده و بیعت شونده باید کشته شوند اگر این گونه قدرت را به دست گرفتن مشروع است

چرا باید بیعت کننده وبیعت شونده کشته شوند واگر نامشروع است چرا ابوبکر چنین کرد ؟؟

گفتنی است خلیفه دوم با این جملات حکومت خود نیز زیر سوال برده چه این که ابوبکر د تعیین عمر با مسلمین مشورت نکرد.

چرافاطمه زهرا (س) از ابوبکر ناراضی وغضبناک بود

 و تا آخر عمر با او صحبت نکرد ؟در حالی که فاطمه (س)را پیامبر (ص)پاره تن خود معرفی نمودوفرمودند هر کس اورا اذیت کند مرا می آزارد{صحیح مسلم کتاب فضائل الصحابه}بخاری در صحیح اش مینویسد : فاطمه بر ابوبکر غضب نمود و از او دوری جست و با او سخن نگفت تااز دنیا رفت

{ فَوَجَدَتْ فَاطِمَةُ عَلَى أَبِى بَکْرٍ فِى ذَلِکَ فَهَجَرَتْهُ

، فَلَمْ تُکَلِّمْهُ حَتَّى تُوُفِّیَتْ-صحیح بخاری کتاب المغازی باب غزوه خیبر}

این کشته های مظلوم تنها خواسته شان رفع تبعیض و درخواست حقوق مسلم شان بود

انگار دهان علمای اهل سنت و دیدبان حقوق بشر و نعره کشان ومنادیان دومکراسی را سرب ریختند و در کنار زنانشان سر را براحتی تا صبح به بستر می برند و دل بی رحمشان از متلاشی شدن مغز جوانان بحرینی ذره ای بدرد نمی آید

لعنت براین دنیای پست، که خادم الحرمین شریفین (خادم الابلیس)باید چنین مزدور بی سر پای یزید صفت ،،شرابخوار و همه چیز خور آمریکا باشد

علمای .......که ریش و لحیه تان از نافتان گذشته  علمای به اصطلاح دانشگاه  الازهرشما فتوایی غیر از فتاوای مربوط به صابون و واجبی و غسل و جنابت بلد نیستید ؟؟؟

شما در برابر جنایات به یک انسان نوعی نباید سکوت کنید تا چه برسد به مسلمان

بله مسلمان ولی چکار کنم که تمام مظلومیت این مسلمانان بحرین کودکان بی گناه و مادران بی پناه وجوانان مظلوم سرچشمه گرفته از شیعه بودنشان تنها گناه اینان برچسب شیعه و پیروی آنها از اهل بیت است و این مظلومیت را از مادر پهلو شکسته عالم انسانیت فاطمه زهرا که درود خدا بر او باد گرفته اند  و سکوت این علمای بظاهر عالم روزی خواهد شکست ولی دیر است آن روز

و ما منتظر چنین روزی هستیم  اللهم عجل لو.لیک الفرج

چرا علمای اهل سنت این چنین وقیحانه به محضر پیامبر بزرگ اسلام که (صلوات خدا بر او و بر خاندان پاکش باد) وام المومنین عایشه توهین و تهمت میزنند؟؟؟ اینان که مدعی دفاع از سنت پیامبر (ص)هستند پس چرا به ام المومنین عایشه خودشان تهمت میزنند؟؟؟ خواهشمندم برای نمونه به این روایت توجه فرمایید :

 مسلم نیشابورى این مطالب ، از  رسول خدا صلى الله علیه وآله نقل کرده است:

حدثنا هَارُونُ بن مَعْرُوفٍ وَهَارُونُ بن سَعِیدٍ الْأَیْلِیُّ قالا حدثنا بن وَهْبٍ أخبرنی عِیَاضُ بن عبد اللَّهِ عن أبی الزُّبَیْرِ عن جَابِرِ بن عبد اللَّهِ عن أُمِّ کُلْثُومٍ عن عَائِشَةَ زَوْجِ النبی صلى الله علیه وسلم قالت إِنَّ رَجُلًا سَأَلَ رَسُولَ اللَّهِ صلى الله علیه وسلم عن الرَّجُلِ یُجَامِعُ أَهْلَهُ ثُمَّ یُکْسِلُ هل عَلَیْهِمَا الْغُسْلُ وَعَائِشَةُ جَالِسَةٌ فقال رسول اللَّهِ صلى الله علیه وسلم إنی لَأَفْعَلُ ذلک أنا وَهَذِهِ ثُمَّ نَغْتَسِلُ.( النیسابوری القشیری، ابوالحسین مسلم بن الحجاج (متوفای261هـ)، صحیح مسلم، ج1، ص272، ح350، کِتَاب الْحَیْضِ، بَاب نَسْخِ الْمَاءُ من الْمَاءِ وَوُجُوبِ الْغُسْلِ بِالْتِقَاءِ الْخِتَانَیْنِ، تحقیق: محمد فؤاد عبد الباقی، ناشر: دار إحیاء التراث العربی ـ بیروت.)

جابر بن عبد الله از ام کلثوم از عائشه همسر رسول خدا (ص) نقل کرده است که گفت: مردى از رسول خدا سؤال مى‌کند در باره زنى که با همسرش نزدیکى مى‌کند؛ اما در ادامه کسل مى‌شود (انزال صورت نمى‌گیرد) آیا بر هر دوى آن‌ها غسل واجب است؟ در حالى که عائشه در مجلس بود، رسول خدا (ص) به عائشه اشاره کرد و فرمود: من و این زن (عائشه) این کار را انجام دادیم و سپس غسل کردیم.

آیا یک مسلمان با غیرت مى‌تواند تصور کند که رسول خدا که باغیرت‌ترین مرد عالم است، در حضور همسر خود، با مردان نامحرم از اسرار خصوصى خود صحبت و به همسر خود اشاره کند که من و او این کارها را انجام داده و سپس غسل کرده‌ایم؟

آیا علماى اهل سنت، اتفاقاتى را که بین آن‌ها و همسرانشان اتفاق افتاده است‌، با مردان نامحرم نقل مى‌کنند؟

حدیث بعدی:

حدثنا عبد اللَّهِ بن مَسْلَمَةَ ثنا عبد اللَّهِ یَعْنِی بن عُمَرَ بن غَانِمٍ عن عبد الرحمن یَعْنِی بن زِیَادٍ عن عُمَارَةَ بن غُرَابٍ أن عَمَّةً له حَدَّثَتْهُ أنها سَأَلَتْ عَائِشَةَ قالت إِحْدَانَا تَحِیضُ وَلَیْسَ لها وَلِزَوْجِهَا إلا فِرَاشٌ وَاحِدٌ قالت أُخْبِرُکِ بِمَا صَنَعَ رسول اللَّهِ صلى الله علیه وسلم دخل فَمَضَى إلى مَسْجِدِهِ قال أبو دَاوُد تَعْنِی مَسْجِدَ بَیْتِهِ فلم یَنْصَرِفْ حتى غَلَبَتْنِی عَیْنِی وَأَوْجَعَهُ الْبَرْدُ فقال ادْنِی مِنِّی فقلت إنی حَائِضٌ فقال وَإِنْ اکْشِفِی عن فَخِذَیْکِ فَکَشَفْتُ فَخِذَیَّ فَوَضَعَ خَدَّهُ وَصَدْرَهُ على فَخِذِی وَحَنَیْتُ علیه حتى دَفِئَ وَنَامَ.

عمارة بن غراب از عمه خودش نقل مى‌کند که از عائشه سؤال کردم: برخى از ما وقتى حیض مى‌شود، فقط یک رخت‌خواب براى خود و همسرش دارد (چه کار کند؟). عائشه گفت: بگذارید از کارى که رسول خدا کرد براى شما بگویم، روزى رسول خدا (ص) بر من وارد شد و به محل سجده خود (ابوداود گفته منظور محل نماز آن حضرت در خانه‌اش بوده)، برنگشت تا خواب بر من غلبه کرد، و رسول خدا نیز سردش شد، پس به من گفت: به من نزدیک شود، من گفتم: من حیض هستم، پس گفت: پس رانت را برهنه کن، من رانم را برهنه کردم؛ پس آن حضرت گونه و سینه‌‌اش بر ران من گذاشت، من دلم به حالش سوخت تا این که گرم شد و خواب رفت.

السجستانی الأزدی، سلیمان بن الأشعث ابوداود (متوفای 275هـ)، سنن أبی داود، ج1، ص70، ح270، تحقیق: محمد محیی الدین عبد الحمید، ناشر: دار الفکر؛

 ...........